به امید روزی که همه پیامهای دنیا یک چیز باشد:
"مهدی آمد"
حذف به قرینهی دلتنگی
در صدا کردن ِ نام ِ تو یک «کجایی؟!» پنهان است یک «کاش میبودی» یک «کاش باشی» یک «کاش نمیرفتی» من نام ِ تو را حذف به قرینهی ِ این همه دلتنگی و پرسش صدا میزنم...
پی نوشت:
قسمتی از سخنرانی آقای رائفی پور که مضمون سخنرانی استاد این مطلب بود:
عباسی شدن یعنی آماده فدا شدن،همین است که امام زمان میفرماید هرجا روضه عمویم عباس برپا باشد من در آنجا حضور دارم…مهدی فاطمه نیز میگوید عباس میخواهم...
التماس دعای فرج